لحظه ای آسمـــــــــــــــــان ، تو بنگر ...

انگار برای آدم ها زمانی در شبانه روز هست که یادها و خاطرات تداعی می شوند ...  وای به حال ِ آن آدم که زمان آن شب ها قبل خواب یا صبح ها بعد از بیداری باشد ... اولی شب را طولانی تر می کند و در دومی روز تمام نمی شود انگار